1.6 nam vel exilium Camilli vel offensio commemoratur Ahalae vel invidia Nasicae vel expulsio
Laenatis vel Opimii damnatio vel fuga Metelli
vel acerbissima C. Marii clades principumque caedes -- --
vel eorum multorum pestes, quae paulo post secutae
sunt. Nec vero iam meo nomine abstinent et, credo,
quia nostro consilio ac periculo sese in illa vita atque otio conservatos putant, gravius etiam de nobis
queruntur et amantius. Sed haud facile dixerim, cur,
cum ipsi discendi aut visendi causa maria tramittant
ch. 4
1.7
salvam esse consulatu abiens in contione populo Romano idem iurante iuravissem, facile
iniuriarum omnium compensarem curam et molestiam.
Quamquam nostri casus plus honoris habuerunt quam
laboris neque tantum molestiae, quantum gloriae,
maioremque laetitiam ex desiderio bonorum percepimus quam ex laetitia improborum dolorem. Sed si
aliter, ut dixi, accidisset, qui possem queri? cum
mihi nihil inproviso nec gravius, quam exspectavissem, pro tantis meis factis evenisset. Is enim fueram,
cui cum liceret aut maiores ex otio fructus capere
quam ceteris propter variam suavitatem studiorum,
in quibus a pueritia vixeram, aut si quid accideret
acerbius universis, non praecipuam, sed parem cum
ceteris fortunae condicionem subire, non dubitaverim
me gravissimis tempestatibus ac paene fulminibus ipsis obvium ferre conservandorum civium causa
meisque propriis periculis parere commune reliquis
otium.
1.8 Neque enim hac nos patria lege genuit aut
educavit, ut nulla quasi alimenta exspectaret a nobis
ac tantum modo nostris ipsa commodis serviens tutum perfugium otio nostro suppeditaret et tranquillum ad quietem locum, sed ut plurimas et maximas
nostri animi, ingenii, consilii partis ipsa sibi
ad utilitatem suam pigneraretur tantumque nobis in
nostrum privatum usum, quantum ipsi superesse posset, remitteret.
ch. 5
